نویسنده:
پارسا ارسلان
در طول تاریخ غرب، زن همواره به صفت یک موجود وحشی، انتقامجو،
فریبکار و ناتوان شناخته شده و در موقعیت نهایت پستی قرار گرفته بود و در ضمن،
بدون کدام امتیازی مصروف کارهای شاقه و توانفرسا بودند، تا اینکه در سال ۱۹۰۹م زنان در کلیفورنیای امریکا اقدام
به راهپیمایی نمودند و صدای حقخواهی، عدالتخواهی و امتیازخواهی را بلند نمودند و
ازین تاریخ به بعد زنان تا جایی توانستند منحیث یک قشر تأثیرگذار جامعه کمکم به خواستهای
ابتداییشان نایل گردند.
غرب با یک تاریخ سیاه و آگنده با فساد و خشونت، قرنها در
جادۀ بیرون از انسانیت بوده و همواره قرون وسطی، نقطۀ عطفی در تاریخ، تمدن و نسل غرب
بوده و میباشد؛ تاریخ سیاهیکه حتی مردان حق انتخاب، آزادی، کار و تشکیل خانواده را
نداشته؛ چی برسد به زنان. بدون شک، غرب زنان را به علت مریضی ماهوار در میان حیوانات
جا میدادند و از جماعت مردان به دور میداشتند، که جنبش زنان برای رهایی از این چنین
واقعیتها، شکل گرفت تا اینکه یک روز(هشتم مارچ) را منحیث روز جهانی زن وارد تقویم
بینالملل نمودند.
لیکن تاریخ گواه است که اسلام از بدو ظهورش و دولت اسلامی از
آوان تأسیساش همواره در برابر زنان یک موقف و یک دیدگاه داشته و دارد و تا ابد انشاءالله
احدی توان تحریف و تغییر آن را ندارد. زن مادر است، مسئولیت اولی آن تربیت اطفال و
سروسامان دادن به مسایل خانواده میباشد و مرد مکلف به تادیۀ نفقه و مصرف او و
اولادهایش میباشد و این مسئله از واجبات مرد در برابر زن میباشد.
غربیکه
دم از حقوق زن میزنند و تساوی زن و مرد یا همان جندر را ادعاء میکنند، انگشت
انتقاد را بهسوی اسلام و مسلمانان بلند مینمایند و گویا اسلام را دین خشونت، نابرابری
و تبعیض تلقی میکنند؛ در حالیکه در واقعیت امر خود در غرب، امتیاز زن و مرد در
اکثر مسایل مساوی نیست. طور مثال: کمپنیهای بزرگ برای مردان حقوق بیشتری نسبت به
زنان قایل اند، در کاریابیهای کمپنیهای بزرگ برای مردان نسبت به زنان اولویت
داده میشود، در محیط کار بالای زنان تجاوز
صورت میگیرد و دهها موارد دیگر.
باید
اذعان کرد که عملکرد مسلمانان، خصوصاً درین عصر، نمیتواند معیاری برای قضاوت در بارۀ
اسلام باشد؛ زیرا از زمانیکه مسلمانان دولت خلافت را از دست دادند، زمینۀ حضور فزیکی
و سیاسی استعمار در سرزمینهای اسلامی مساعد شد و تأثیرات این حضور بر جوانب مختلف
زندگی محسوس است؛ از جمله یک عامل بیعدالتی در برابر زنان، فرهنگ و فضای موجود
غربی در سرزمینهای اسلامی میباشد.
بناً
هنوز زنان سرزمینهای اسلامی، با عزت هستند و نمیخواهند با کفر مقایسه شوند.
امروزه همه چیز واضح است؛ از جمله تمدن و ایدیولوژی سرمایهداری غربی، که از زنان
چی تصویری به رخ جهانیان کشیده است؟ زن در غرب وسیلۀ ارضای جنسی مردان، وسیلۀ کمپاین
برای تولیدات جنسی کمپنیها، وسیلۀ بازار پورنوگرافی، تصویر تجارتی شامپوها وغیره
موارد به شمار میرود.
این
است تمدن غرب، که بیشرمانه بهسویش دنیا را فرا میخواند. زنان مسلمان باید
بدانند که روز جهانی زن، برای زنان غرب است، که تمام سال با آنها همانند حیوانات برخورد
میشوند و از حقوق اساسیشان محروم اند. دولتهای سرمایهداری صرف همان زنان سمبول
را به نمایش میگذارند؛ در حالیکه زندگی سایر زنان همانند حیوانگونۀ قرون وسطی میباشد.