نویسنده: ارسلان اعماق
امریکا در ماه اکتوبر سال ۲۰۰۱م به منظور نابودی گروه‌های تروریستی، برانداختن نظام حاکم طالبان و آوردن صلح در افغانستان دست به کار شد، که از حضورش تا این زمان شش هزار روز می گذرد. امریکا از اوایلِ حضورش در افغانستان، به مردم این کشور اطمینان داد که دیگر جنگ را خاتمه داده، امنیت را توسط نیروهای بین‌المللی تأمین خواهد کرد و مردم این کشور به صلح دست خواهند یافت.
امریکا برای پیشبرد اهداف استراتیژیک‌‌اش، به بهانۀ جنگ با تروریزم و آوردن صلح، وارد افغانستان شد. عدم صداقت امریکا را می‌توان با افزایش جنگ و ناامنی، انتحار و انفجار، قتل و غارت‌گری و جنگ‌هایی مذهبی بیان کرد، که غیر از آن‌ها دیگر چیزی به ارمغان نیاروده است. مردم افغانستان پس از حضور امریکا در این کشور، هیچ روزی خود را در امن احساس نکرده و هر روزشان نسبت به روزهای قبلی، خونبارتر، مرگبارتر و پر خطرتر بوده است.
 از سوی دیگر، موقف‌های فریبنده و شعار محض از جوانب مقامات غربی، همواره برای اغوای افکار عام بوده است؛ مثلاً مایک پنس معاون دونالد ترامپ، سه ماه پیش هنگام دیدار از پایگاه هوایی بگرام، چنین گفت: «ما با اطمینان گفته می‌توانیم که به خاطر شما و به خاطر تمامی کسانی‌که پیش از شما رفته‌اند، پیروزی در این جنگ نسبت به هر زمان دیگر نزدیک‌تر شده است.» بدون شک، امریکا به پیروزی‌هایی دست یافته است، که این پیروزی‌ها برای مردم افغانستان نه؛ بلکه تطبیق پالیسی امریکا و شدت جنگ و ناامنی است که مردم افغانستان قربانی این پروژۀ آنان هستند. پروژۀ امریکا در افغانستان دوامدار بوده و برای رسیدن به آن، این کشور را مناسب‌ترین مکان برای کنترول کشورهایی منطقه و هم برای تطبیق پلان‌های شوم و استعماری‌اش انتخاب نموده است. به درازا کشیدن حضور امریکا در افغانستان به معنی از بین بردن تروریزم نه، بلکه به معنی افزایش جنگ و ناامنی  در این کشور می‌باشد.
از زمان ایجاد امریکا 232 سال می‌گذرد، که بیشتر از200 سال عمر این کشور به جنگ و نظامی‌گری گذشته و برای تحمیل نفوذش، مفکوره‌های نظیر تروریزم، افراطگرایی وغیره را ایجاد و در پی ترس و وحشت در دل مردم دنیا بوده است.
پس مردم مجاهد افغانستان باید بدانند که امریکا و مزدوران‌اش همه وقت در سدد پیشبرد پروژه‌هایی زهرآگین‌شان می‌باشند؛ نه برای آوردن صلح. پس بیایید به نظامی‌که می‌تواند تمام مشکلات مان را از آدرس عقیدۀ مان حل کند، تمسک جوییم و باید برای اعادۀ زنده گی اسلامی، سعی و تلاش شبانه روزی نماییم.