نویسنده: ارسلان اعماق
با ورود امریکا در افغانستان با شعار صلح و امنیت، که مردم این کشور همواره در پی خواستن صلح، آرامش و امنیت بوده‌اند، علاقه نشان دادند و در اوایل با حضورش توقع صلح و آرامی داشتند و امیدوار بودند که امریکا در افغانستان تغییرات جدیدی را به میان خواهد آورد. شعار مبارزه با تروریزم و آوردن صلح، از جمله بارزترین تغییرات امریکا در این کشور بود؛ اما از حضور امریکا در این کشور بالاتر از هفده سال می‌شود و هرسال نسبت به سال‌های دیگر شاهد حملات خونین و مرگبار می‌باشد. سال 1397هـ.ش هم از این حملات مستثنی نبوده است. انفجار کابل و لشکرگاه در روزهایی اول سال جدید، از جمله خونین‌ترین انفجارهایی بود که مردم این کشور قربانی این نوع حملات بوده‌اند.
از طرفی، شعارهایی فریبنده‌ای حکومت مبنی بر صلح با طالبان و کشانیدن آن‌ها بر میزمذاکره، برای اغوای افکارعامه بوده و وعده‌های مکارانه‌ای باداران‌شان مبنی بر تطبیق استراتیژی جدید در این کشور می‌باشد. مثلاً: جنرال جوزف دنفورد رئیس ستاد ارتش امریکا در دیدارش به روز سه شنبه 20 مارچ  2018م با رهبران حکومت وحدت‌ملی گفت: «واشنگتن در کار عملی‌ ساختن استراتیژی تازۀ امریکا در افغانستان از جدیت اطمینان داده است.» از سوی دیگر، به بهانه‌ای شدت جنگ، کشتار و خونریزی در این کشور، امریکا را وادار ساخت تا استراتیژی جدید را نسبت به افغانستان اعلام نماید، تا از یک‌طرف توانسته باشد، افکارعامه را مبنی بر آوردن صلح و ختم جنگ در این کشور اغواء کند و از طرفِ دیگر با اعلام این استراتیژی، جنگ را در افغانستان شدت بخشیده و مردم بی‌گناه این سرزمین را به خاک و خون بکشاند تا اهداف اصلی‌اش برآورده شود. به این اساس، اگر امریکا بارها استراتیژی خود را در این کشور به بهانه‌های مختلف تغییر دهد، باز هم همان گرگ در لباس گوسفند است.
استراتیژی جدید امریکا در افغانستان هیچ‌گاه به نفع این کشور و مردم نبوده و این استراتیژی تنها برای سرکوب نمودن قدرت منطقه از جمله روسیه و چین می‌باشد و تنها این استراتیژی، پیشبرد اهداف شوم امریکا در منطقه و تداوم جنگ در این کشور می‌باشد؛ اما حضور امریکا در افغانستان برای داشتن موقیعت جیوپولیتیک و استراتیژیک آن برای رسیدن به اهداف‌اش می‌باشد.
مردم مجاهد افغانستان باید بدانند که استراتیژی امریکا در این کشور زهرآگین بوده و مردم این کشور قربانی اهداف و برنامه‌های آنان می‌شوند. پس باید مردم این کشور فریب این نوع مکاران را نخورده و با دل و جان برای بیرون کردن آن‌ها از این سرزمین سعی ورزند؛ زیرا در موجودیت استعمار مکار و اشغالگر هیچ لحظه‌ای برای مردم رنجدیده رفاه و آرامشی نخواهد آورد. این وضعیت تنها در افغانستان نه؛ بلکه این نابسامانی‌ها، اشغال و استعمار در تمام سرزمین‌های اسلامی بوده و برای نجات همه‌ای امت ضرورت به دولتی داریم که از جان، مال و نوامیس تمام مسلمانان حفاظت نموده، گردن اشغالگران را لگدمال نماید، بار دیگر ذلیل‌شان سازند و برای مسلمانان، باعث امنیت، عزت و آسایش گردند.