نگاهی به تاریخ قدرت های بزرگ جهان ما را به این نتیجه می رساند که آن ها در هیچ برهه ی تاریخ، وحدت سیاسی را به عنوان اصول مشترک در چهارچوب سیاست های ملی و بین المللی نداشته است. بعد از رسیدن به اهداف مشترک برای بدست آوردن منافع بیشتر در صدد رقابت و دشمنی باهم می گردند. و حتی دوست دیروز روی یک هدف، دشمن امروز روی هدف دیگر می شوند.
جنگ های خانمان سوز و ویرانگر اول و دوم جهانی و تقابل دو فکر مزخرف تاریخ(سرمایه داری و اشتراکی) همه و همه نشان دهندۀ عدم وحدت و فقدان معیار مشترک برای اهداف درازمدت در پهنای تاریخ بوده است. چنان چه امریکا در جنگ دوم جهانی، برای شکست نازیان آلمانی به رهبری ادولف هتلر، متحد سیاسی روس ها بود، اما بعد از نابودی نازی های آلمان دشمن سرسخت هم گشتند و جهان را به دو بلاک شرق و غرب تقسم نمودند و بالای هر منطقه ای از جهان به خاستگاهی فکری و سیاسی شان حکومت کردند و دامنه ی فجایع حکومت شان ملت ها را به خاک وخون کشانید.
سرزمین اسلامی و امت مسلمه بعد از سقوط خلافت عملاً جزء سیاست های همین استکباران تاریخ قرار گرفت. افغانستان منحیث بخش از دولت اسلامی در طول تاریخ محل اتصال کشورهای خاورمیانه، جنوب آسیا و آسیای مرکزی بوده است. بنابر اهمیت استراتیژیک افغانستان، این منطقه همیشه از چشم و اعمال قدرت های بزرگ، در جهت رسیدن به اهداف منطقوی ایشان به دور باقی نمانده است.
بعد از فروپاشی کمونیزم و برتری جوی امریکا، افغانستان باردیگر در خور توجه این خونخوار تاریخ قرارگرفت، امریکا برای رسیدن به اهداف درازمدت درین سرزمین مؤفقیت سیاسی یافت و پایگاه های خود را چنان مستحکم ساخت، گویا افغانستان خانه ای جاویدانش باشد.
نابودی و منزوی سازی روسیه بعد از جنگ سرد یکی از اهداف درازمدت امریکا محسوب می شد. با حفظ نقطه ی استراتیژیک و نصب حکام حلقه بگوش در افغانستان، گروه های به نام جهادی چون داعش اسلوب امریکا برای انزوای روسیه  پنداشته می شود. پس انتقال جنگ از جنوب به سمت شمال و انتقال داعش از شرق به شمال، تهدید آسیای میانه و ناامن سازی آن در درازمدت که روسیه را نفس گیر کند،  یک امر عادی و طبیعی نبوده بلکه به اساس یک استراتیژی  وسیع و منظم تنظیم شده است؛ امریکا از شمال به عنوان کِلک افگار روسیه استفاده نموده، حرکات روسیه را از این سمت زیر نظر می گیرد.
این مردم مسلمان افغانستان است که هر روز به خاطر تطبیق اهداف امریکا در منطقه و فشار بالای روسیه، قربانی می دهند. خانه های شان ویران شده محتاج لقمه نانی می گردند، مهاجرت های اسفناک را متقبل شده مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. به این ترتیب منابع قدرت حکام دست نشانده و محلی استحکام یافته در نهایت وضعیت بر وفق سیاست امریکا در منطقه به پیش می رود.

نویسنده: احمد فواد رامش