بر اساس یک سروی از
سوی بورد نشراتیBBG و شرکت گلوپ، نزدیک به 81 در صد شرکت کنندگان در یک
نظر سنجی نارضایتی خود را از حکومت وحدت ملی ابراز داشتند. یکی از نکات شامل در
این سروی، مقایصه وضعیت کنونی زندگی مردم افغانستان با یک سال پیش و توقعات آنان
در یک سال آینده می باشد. این نظر سنجی نشان می دهد که 69 درصد افغان ها
وضعیت زندگی شان را نسبت به یک سال گذشته، خراب توصیف کرده و 46 در صد دیگر امیدی
به آینده ندارند.
حکومت وحدت ملی با
دادن وعده های دروغین و دست زدن به یک سلسله اقدامات نمایشی آغاز به کار کرد، تا
بدین وسیله اعتماد مردم افغانستان را جلب نموده و نوید آینده ای روشن برای مردمان
این سرزمین باشد. از جانب دیگر نشان دهد که با راهکار جدید و متفاوت برای مقابله
با مشکلات به میدان آمده و مردم افغانستان می توانند به آینده خود خوشبین باشند.
اما دیری نگذشت که
ناکارایی های این حکومت برای مردم افغانستان آشکار شده و ثابت گردید که این حکومت
نیز دست کمی از حکومت قبلی ندارد. با گذشت بیشتر از یک سال از آغاز به کار این
حکومت، نه تنها که از مشکلات مردم این سرزمین کاسته نشد، بلکه بحران های
شدید امنیتی، اقتصادی، فقر روز افزون، بیکاری، مهاجرت به کشورهای اروپایی و صدها
مشکل دیگر دامن گیر مردم شده و امید داشتن یک زندگی بهتر و بدور از هر نوع دغدغه
را از آنها سلب نمود. اینک حکومت ائتلافی با تمام ساز و برگش از هیچ اعتباری در
نزد مردم مسلمان افغانستان برخوردار نبوده و با گذشت هر روز بدبینی ها در قبال این
حکومت و ناکارا بودن آن در امر تأمین زندگی بهتر گسترش می یابد.
این در حالیست
که حکومت وحدت ملی همواره تلاش کرده تا به هر نحوی اعتماد مردم را جلب نماید و
برای خود هویت کاذب ایجاد کند؛ تا بیشتر از این از چشم مردم نیافتد. چنانچه در سال
پار با میزبانی از کنفرانس های منطقوی و با اهمیت نشان دادن آن، تلاش نمود تا خاک
بر چشم مردم بیچاره افغانستان زده و ناکامی های شرم آور خویش را پنهان نماید. با
این وجود، تلاش های مذبوحانه سران حکومت وحدت ملی برای کسب اعتبار و فریب مردم و
حفظ قدرت همچنان ادامه داشته، چنانچه سال پیش روی را یک سال خوب برای مردم
افغانستان توصیف کرده و آن را سالی برای تطبیق برنامه های خود می دانند. این در
حالیست که سال گذشته را سال بقای خود توصیف نمودند.
تظاهر به تأمین زندگی
بهتر، جز فریب مردم افغانستان و تطبیق برنامه های استعماری غرب چیزی دیگر نخواهد
بود. از جانب دیگر با تداوم استعمار و حاکمیت حکومت مزدور وحدت ملی، نمی توان نوید
فردای خوش را برای مردمان این سرزمین داد. بنابر این، مردم افغانستان هیچگاه با
حکومت که مبتکر آن کفار استعمار گر می باشد، به خواسته های خود مبنی بر داشتن
زندگی بهتر که حق هر فرد این سرزمین است؛ دست پیدا نخواهند کرد. چنین خواستی تنها
در موجودیت نظام که خود را مکلف به تأمین منافع اتباع خویش در چارجوب قوانین الهی
می داند، امکان پذیر است.