ما در دنیای زنده گی می کنیم که روزانه صدها
طفل، فقط و فقط به دلیل گرسنه گی و عدم دست رسی به مواد غذایی از بین می روند.
دنیای که نظام سرمایه داری در آن حاکم بوده و در میان انسان ها شکاف طبقاتی ایجاد
نموده است، شکافی که روز به روز عمیق تر شده و بخاطر منفعت انسان ها را به کام مرگ
می کشاند. عده ای به علت جنگ های سازماندهی شده و سیاست های کثیف از بین می روند و
عده ای به علت عدم دسترسی به مواد غذایی و گرسنه گی می میرند.
طی گزارشِ سازمان جهانی غذا سازمان ملل، ضمن
انتشار آمار بدست آمده از شمار گرسنه گان در سطح جهان می نويسد: «در حال حاضر در هر
دقيقه 10 طفل در سطح جهان به دليل گرسنه گی جان خود را از دست می دهند. اين بدان
معناست كه از هر 6 طفل یک نفر قربانی كمبود مواد غذایی در سطح جهان می شود.» سازمان
جهانی غذا سازمان ملل هم چنين خاطر نشان می كند: «آمار بدست آمده حاكی از آن است
كه هر ساله بیش از 5 ميليون طفل به دليل فقر موادغذایی و گرسنه گی جان خود را از
دست می دهند.»
این درحالیست که مرگ و میر اطفال گرسنه سیر
صعودی داشته و روز به روز به تعداد قربانیان آن اضافه می گردد، طوری که سران
کشورهای جهان در اجلاس جهانی غذا که در سال 1996م برگزار شد طرحی را اعلام کردند
که بر مبنای آن شمار گرسنه گان جهان را تا سال 2015م به نصف برسانند، اما علی الرغم
آن که شمار گرسنه گان به نصف نرسید، ملیون ها گرسنهٔ دیگر به آن ها افزوده شد!
و اما دردناک تر از آن اینست که اکثر این
قربانیان، در غنی ترین سرزمین های جهان علی الخصوص سرزمین های اسلامی(آسیا و
افریقا) زنده گی می کنند. سرزمین های که سرشار از منابع طبیعی و زیر زمینی بوده و
از بهترین موقعیت های جغرافیایی برخوردار هستند.
با خواندن این مقاله پرسش های در ذهن مان خطور
می کند که چرا در زمان حاکمیت هزار و سه صد سالهٔ اسلام، جهانیان هرگز شاهد چنین
حالت اسفبارِ نبودند؟ و فقر از جمله استثناآت آن زمان بشمار می رفت، اما اکنون با
وجود آن که امکانات بیشترِ در دسترس بشر قرار دارد، سالانه میلیون ها انسان قربانی
فقر و گرسنه گی می شوند؟!
هم چنین چرا با وجود آن که غرب و کشورهای سرمایه
دار جهان، شعارهای انسان دوستی وغیره سر می دهند هرگز به این معضله(گرسنه گی) نقطه
پایان نبخشیده اند؟ و چرا سرزمین های اسلامی با وجود این همه منابعِ که دارند، فقر
و گرسنه گی گریبان گیر شان شده است؟ و ده ها چرای دیگری که ذهن مسلمان های بیدار
را به خود مشغول ساخته و در جستجو راه بیرون رفت از چنگ این مشکلات هستند.
نویسنده: خالد مبارز