نویسنده: شهزاد
اکثریت آراء به مفهوم نصف به علاوه یک رأی اطلاق می شود؛ ولی در برخی از موارد دو سوم حصه آراء را نیز در بر می گیرد. در نظام دموکراسی تصمیم اکثریت آراء به منزله ی یک نظر قطعی و لازم الاجرا تلقی می گردد. اگر آرای اقلیت درست هم باشد، باید از اکثریت آراء اطاعت کنند. طوری که در مرحله اول همه مردم حق رأی را داشته و جامعه هیچ محدودیتی را برای شان قایل نمی شود؛ ولی هنگام تصمیم گیری آرای مردم شمارش شده و بر اساس اکثریت آراء که نصف به علاوه یک رأی می باشد، و لو نادرست هم باشد، تصمیم گرفته می شود.
برخی فلاسفه، از جمله ارسطو و سقراط بر این باور اند که اکثریت مردم عاقل نبوده و تصمیمی را که اخذ می کنند، از روی عدم فهم دقیق آن ها می باشد. بناً احتمال نادرست بودن تصمیمات در نظام های مردم سالار زیاد است. از سوی دیگر، اگر ما افراد جامعه را عمیق مورد بررسی قرار دهیم، این را می دانیم که اکثریت افراد دنباله رو دیگران هستند و تصامیمی را که اتخاذ می کنند، بر حسب سمت، قوم، نژاد و یا هم بر اساس منفعت شخصی خویش تا منفعت کل جامعه می باشند.
بنابراین در جوامعی کهاقوام مختلف زنده گیمی کنند، قومیکه دارای تعدادجمعیت بیشتر اند،اغلباً به حکومتمی رسند ودر حق اقوامیکه در اقلیتقرار دارند، ازهیچ ظلم وتبعیضی دست بردار نیستند.بسیاری اوقات دیده شدهکه به خاطرهمین تبعیض وظلم، اقلیت هابه دامن استعمارو دشمنان ملتافتاده و آله یدست آن ها قرارگرفته اند. به همیندلیل است کهنظریه اکثریت آراء درنظام دموکراسی سببنشر و پخشفساد، ظلم وتبعیض می گردد.
بنابر این، رأی اکثریت همیشه درست و قابل اجرا نمی باشد، بلکه بیشتر اوقات به خطا می رود. اما در نظام دموکراسی رأی اکثریت در هر چیز الزام آور است، چه در تشریع باشد و یا غیز از آن؛ ولی در اسلام رأی اکثریت یا اقلیت معیار نبوده، بلکه بر همه واجب است که در قدم نخست به دلیل شرعی لبیک گویند و بعداً در مواردی که شرع سکوت کرده بود و موضوع آن نیاز به کاوش کارشناسان داشت، بعد از تحقیق و جستجو به اجراء یا هم عدم اجرای آن دست زده شود، نه بر اساس اکثریت آراء. تنها در مواردی می توانیم به اکثریت آراء رجوع کنیم که موضوع مورد بحث مباح بوده و نیازی به تحقیق کارشناسان نداشته باشد. چنان چه الله سبحانه وتعالی در باره اکثریت آراء در چندین آیت قرآن شریف این گونه بیان می کند:

﴿وَإِنتُطِعْأَكْثَرَمَنفِيالأَرْضِيُضِلُّوكَعَنسَبِيلِاللّهِإِنيَتَّبِعُونَإِلاَّالظَّنَّوَإِنْهُمْإِلاَّيَخْرُصُونَ﴾
[انعام: ١١٦]
ترجمه:و اگراز بیشتر مردم پیروی کنی ترا از راه الله(سبحانه وتعالی) دور می کنند؛ چرا که آنان جز از ظن و گمان پیروی نمی کنند و آنان جز به دروغ گزاف سخن نمی گویند.
﴿وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ﴾
[یوسف: ١٠٣]
ترجمه:هر چه که تلاش کنی، بیشتر مردم ایمان نمی آورند.
 (وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ)
[اعراف: ١٨٧]
ترجمه:و لیکن بسیاری از مردم نمی دانند.

هم چنین اگر ما به احادیث رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و سیرت جناب ایشان مراجعه نماییم، در می یابیم که آن ها در بیساری از موارد به اکثریت آرا نه؛ بلکه به امر الله سبحانه وتعالی مراجعه می نمودند؛ در جاهای دیگر نیز به مشوره با اصحاب پرداخته و از نظریات شان استفاده می کردند.
 بنابر این، دموکراسی نظامی است که تصامیم در آن بر اساس اکثریت آراء گرفته می شود. طبق بررسی انجام شده، اکثریت آراء هیچگاهی  نمی تواند، مشکلات ما را حل کند. بناً ما باید در جستجو نظامی باشیم که حلال مشکلات ما باشد؛ نه بار دوشی بر شانه ما. پس بر ماست که راه حل مشکلات خویش را در نظامی که الله سبحانه وتعالی برای بشر به ارمغان آورده جستجو کنیم تا سرگردان این و آن نشویم.