نویسنده: احمد‌یاسر احمدی
هرچند گاهی طالبان با حملات تهاجمی خویش بر مواضع نیرو‌های امنیتی، طوری حمله می‌کنند که منجر به سقوط قریه‌جات، ولسوالی‌‌ها و حتی ولایات می‌شود و پس از چندی، دوباره این مناطق با حملات همه‌جانبه‌ای نیرو‌های هوایی و زمینی افغان و خارجی‌ها در اختیار دولت قرار می‌گیرد. این حوادث صحنه‌های از خون‌ریزی، ویرانی و حملات انفجاری را با خود دارد که قلب هر مسلمان را به لرزه در می‌آورد. قسمی‌که یکی سقوط داده، صد‌ها مسلمان را بنام پولیس و کوماندو می‌کشد، باز دیگری تصرف کرده، صد‌ها مسلمان را بنام طالب و شورشی می‌کشد. در این سناریو، از یک‌سو عساکر دولت و طالبان به مثابه‌ی چوب سوخت قربانی می‌شوند و از سوی دیگر، صد‌ها طفل، یتیم، صدها زن بیوه و صد‌ها خانه ویران می‌شوند.
این جنگ خانمان‌سوز-که امروزه در افغانستان جریان دارد و گروه‌های مختلف با اهداف گوناگون در آن نقش بازی می‌کنند- سناریویی بیش نیست که امریکا در این سرزمین رقم زده است؛ چون افغانستان از موقعیت جغرافیایی خوبی در کنترول نمودن منطقه برخوردار است و امریکا از آن منحیث پروژه‌ای نظامی، جهت کنترل رقبای اقتصادی و سیاسی خویش؛ مثل: چین و روسیه استفاده کرده و افغان‌ها را ناگزیر می‌سازد تا در این جنگ اشتراک نمایند که از طریق تلفات غیرنظامیان، افزایش سطح بیکاری و فقر شدید مردم محقق می‌شود. از سوی دیگر، دولت‌های ایران و پاکستان نیز به خاطر تأمین منافع ملی خویش با انجام یک‌سری حملات دیگر این سناریو را شعله‌ور‌تر می‌سازند که باعث افزایش دشمنی بین مسلمانان دوطرف مرز شده و امریکا را در رسیدن به اهداف منطقوی آن کمک می‌کنند.
درگیری میان طرفین جنگ در افغانستان، که ظاهراً نیرو‌های دولتی و طالبان درگیر آن هستند، باعث کشته شدن مردم عام و مختل شدن زندگی روز‌مره‌ی‌شان گردیده است. بناءً نیاز است تا فکر کنیم چه کسانی از هم‌چو حملات تهاجمی نفع می‌برند، زیرا طالبان به جز از قدرت‌نمایی و مردم‌آزاری از این سناریو کدام نفعی خاصی نمی‌برند. این امریکایی‌ها هستند که در دقایق نود وارد صحنه‌ی بازی شده و خود را قهرمان آن می‌سازند و قسمی فضاءسازی می‌کنند که انگار افغانستان را تروریست‌ها تصرف نموده و بر آن مسلط هستند، پس حضور امریکا برای  نابودی این تروریست‌ها حتمی است.
بنابر این، امریکا‌‌‌‌‌یی‌ها برای این‌که بتوانند استراتیژی نظامی خویش را در منطقه عملی کرده و منابع طبیعی افغانستان را به تاراج ببرند، نیاز به هم‌چو سناریو‌هایی دارند تا در این سرزمین باقی بمانند؛ اگر این سناریو به پایان رسد، امنیت نسبی در افغانستان حاکم خواهد شد، که مردم دیگر به استعمار‌گران امریکایی نیاز نمی‌داشته باشند. بناءً تا زمانی‌که امریکا در افغانستان حضور  داشته باشد، این سناریو(سقوط و تصرف ولسوالی‌ها و ولایات) ادامه خواهد داشت.
بناءً عساکر دولت و گروه‌های دخیل در جنگ، که هردو ادعای مسلمان بودن را داشته و خود را مدافع ارزش‌های اسلامی می‌پندارند؛ باید قضایای امت را از بُعد سیاسی دیده، دیگر فریب بازی‌های استعمار‌گران امریکایی و باداران‌شان را نخورده، خود و مردم خویش را قربانی منافع‌شان نکنند؛ بلکه هردو باهم استعمار‌گران امریکایی را از سرزمین خویش بیرون رانده و برای قضیه‌ی سرنوشت‌ساز مسلمانان، که همانا تأسیس دولت واحد اسلامی برمنهج نبوت می‌باشد، کار و فعالیت نمایند.