به سخنِ معروف؛ اگر تصمیم‌گیری دولت‌ها بجای سیاست‌مداران به دست نظامیان قرار گیرد، جغرافیا، مردم و ارزش‌های آن دیگرگون خواهند شد. زیرا نظامیان همواره قضایا را از دیدگاه جنگ و نظامی‌گیر می‌نگرند؛ در حالی‌که در چنین شرایط، سیاست‌مدار با دیپلوماسی می‌تواند بسیاری از چالش‌های پیچیده‌ای را که هزینۀ مالی و جانی زیادی را در پی دارد، به سادگی برطرف سازد. نمونۀ آن را می‌توان در دیپلوماسی امریکا با نظام کمونیستی چین در اوج جنگ سرد به خوبی مشاهده نمود.